یک شلوار جین زنانه بلند که پایین آن چین خورده است، پیراهن مجلسی دکلته کوتاه که با آن به راحتی نمی‌توانید حرکت کنید، یک کت جین شل و وارفته…. همه چیزهایی که  طبق قواعد مد و فشن خط قرمزهای بزرگی محسوب می‌شوند؛  آن‌ها استایل شما را به هم می‌ریزند و  نه تنها از دید دیگران پنهان نمی‌مانند بلکه در روحیه خودتان هم موثر هستند!

مد و فشن این روزها اگرچه از هیچ قاعده و قانونی پیروی نمی‌کند اما قاعده‌هایی دارد که استایلیست‌های مد از گذشته رعایت می‌کردند، قواعدی که در طول تاریخ مد جمع‌آوری شده و حالا به شما کمک می‌کند که راحت‌تر لباس انتخاب کنید و بهترین‌ها را بپوشید.

“چطور بهترین شلوار جین زنانه را انتخاب کنیم؟ کدام لباس مجلسی را در یک مهمانی بپوشیم؟ پاشنه کفش مجلسی باید چند سانتی متر باشد؟” پاسخ همه این سوال‌ها را از قوانین اولیه مد و فشن به نوشته مجله اینترنتی InStyle بگیرید.

تیپ آنجلینا جولی 

توصیه اول مد و فشن: استراتژی پوشیدن لباس‌های مجلسی بدن‌نما
جذابیت و گیرایی استایل شما به این بستگی دارد که بدانید چقدر از بدنتان در یک لباس باید پوشیده باشد و چقدر از آن می‌تواند دیده شود.

جن راد (Jen Rade)، استایلیست آنجلینا جولی به شما پیشنهاد می‌کند که “تنها یک بخش از بدن‌تان را انتخاب کنید که داخل لباس دیده شود” بنابراین اگر یک لباس مجلسی دکلته انتخاب می‌کنید، لباس نباید بیش از اندازه کوتاه باشد یا اگر لباس‌تان کوتاه یا دارای چاک بلند است، بهتر است شانه‌ها پوشیده باشند.

مشاهده پیراهن و لباس‌های مجلسی زنانه
توصیه دوم مد و فشن: شومیز سفید را در لیست لباس‌هایتان قرار دهید
اگر قرار باشد داخل کمد لباس‌هایتان یک تکه همیشه کاربردی داشته باشید، حتما یک شومیز سفید ساده انتخاب اول است. شومیزهای سفید همان‌هایی هستند که می‌توانید به وفور در استایل مرلین مونرو پیدا کنید.

یک مدل شومیز سفید و ساده زنانه به راحتی به یک شلوار جین ظاهری درخشان می‌دهد یا باعث می‌شود دامن ساده شما کلاسیک و خاص دیده شود.

توصیه مهم: شومیز سفید را ترجیحا با دست یا با لباس‌های کاملا سفید دیگر بشویید و بیش از حد از مایع سفیدکننده استفاده نکنید، چون باعث زرد شدن پارچه می‌شود.

توصیه سوم مد و فشن: اکسسوری‌ها را در رنگ‌های روشن انتخاب کنید
تیپ خانم‌های ایرانی پر است از رنگ‌های طبیعی، از سرمه‌ای و مشکی و شتری گرفته تا طوسی و خاکستری؛ اما به سادگی می‌توانید به این رنگ‌ها کمی انرژی بدهید، کافیست کیف و کفش خودتان را در رنگ‌های روشن انتخاب کنید.

اکسسوری‌ها شامل انواع کیف، کفش، زیورآلات، کمربند و یا شال و روسری به راحتی می‌توانند یک تیپ ساده و بدون رنگ را جذاب و منحصر به فرد نشان دهند و علاوه بر آن خیلی راحت با هر تیپی ست می‌شوند.

منبع : digistyle.com/mag 

 طراحی لباس در ترکیه

 طراحی لباس در ترکیه و تاریخچه آن در این کشور از قدیم تا به امروز

از قدیم گفته اند هنر نزد ایرانیان است و بس. اگر سال ها به عقب برگردیم و به نقشه جغرافیا دقت کنیم، متوجه می شویم که کشور ترکیه زمانی جزئی از خاک ایران بوده و هنر در این کشور از دست هنرمندان ایرانی ریشه دوانده. هنر طراحی لباس در ترکیه که در همان دوران قدیم با پوشش اسلامی پیوند خورده بود تا به امروز نیز حفظ شده است. 
 
اگر بخوایم به قدمت تاریخی طراحی لباس در ترکیه اشاره کنیم باید به تاریخ 4000 ساله قبل نگریست که البته قصد نداریم به آن دوران برگردیم و داستان هزار و یک شب تعریف کنیم. اما در حدود 5-6 قرن پیش ، که عثمانی ها در سراسر ترکیه به روش پادشاهی زندگی میکردند، به لباس اهمیت خاصی میدادند. به گونه ای که شاید بتوان گفت تمام بزرگی و طبقه اجتماعی خود را به وسیله مدل و رنگ و جنس پارچه لباس به رخ دیگران می کشیدند. و در منسب های دولتی به همین روش پست و مقام هر شخص مشخص میشد . لذا طبقات عامه جامعه حق پوشیدن لباسهای پرزرق و برق یا برنگ لباس افراد دربار را نداشتند.
 
در این دوره لباس ها بلند و از یقه کاملا بسته و تا زیر زانو یا مچ پا کشیده میشد. و عمدتاً بصورت یک عبا با طرح های اسلیمی دوخته و به تن میشد. استفاده از کلاه های سطلی شکل و یا عمامه نیز در طبقات مختلف رواج داشت.
برخلاف ایرانی ها در ترکیه لباسهای مشکی و تیره رنگ چندان مورد استقبال قرار نمیگرفت و رنگهایی چون آبی و سبز بیشتر مورد پسند درباریان و پادشاهان میبود و رنگهای مشابه بصورت ساده تر در بین مردم عادی مورد استفاده قرار میگرفت.

لباس های بانوان در آن دوران نیز با استفاده از مدلهایی که از فرانسه الگو برداری میشد و اغلب بصورت پیشکش یا غنیمت های جنگی از اروپا به دست می آمد طراحی و استفاده می گشت. از آنجایی که در ترکیه اقلیت های مسیحی و مسلمان در کنار یکدیگر اما متفاوت در پوشش زندگی میکردند، باعث ایجاد تنوع در طراحی لباس در ترکیه شد و این دو فرقه همیشه سعی در آن داشتند که از یکدیگر متمایز باشند. و مسلمانان که قوانین پوشش بر آنها مشخص بود نباید از حد خود تجاوز و به سمت پوشش های اروپایی میرفتند.

اوج تغییرات لباس در ترکیه در ابتدای قرن هجدهم رخ داد. دولت عثمانی در زمان سلطان محمود دوم با شکست سختی که در جنگ متحمل شد، تصمیم به ایجاد تغییرات عمده ای گرفت که این تغییرات تماماً از غرب نشأت میگرفت. بعنوان مثال لباس سربازان به کت و شلوار تغییر پیدا کرد و رده بندی سربازان توسط یک کلاه منگوله دار با رنگهای متفاوت مشخص میگشت. این نوع پوشش به مرور به مراکز دولتی و بین کارمندان نیز رواج یافت و استفاده از عبا و عمامه فقط برای علما باقی ماند و تا به امروز نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
همانگونه که در مطالب قبلی اشاره نمودیم پس از رونق دنیای مد و طراحی لباس در ایتالیا، این کشور نیز در دهه های اخیر با بهره گیری از مدلهای اروپایی، علم طراحی لباس در ترکیه را گسترش داده و امروزه به یکی از مهمترین قطب های صادرات لباس در سراسر دنیا مبدل شده است. و همانطور که بالاتر نیز اشاره کردیم بدلیل وجود مسلمانان و مسیحیان در کنار یکدیگر، امروزه شاهد ترکیب مدلهایی از طراحی لباس در ترکیه هستیم که برای هر دو قشر جامعه قابل استفاده میباشد.
 
اگر دقت کرده باشید طرح های ایرانی و عثمانی همیشه دارای ریزه کاری هایی روی لباس هستند مانند گلدوزی، منجوق دوزی، و نقوش برجسته ای که از دوخت اصل لباس بسیار زمان بیشتر و البته هنری والاتر میطلبد. اما لباسهای اروپایی باز تر و ساده تر در هستند و بجای ایجاد نقوش ذکر شده، با برشهای متنوعی مدل لباس ها را تغییر می دهند. لذا این روشهای طراحی لباس در ترکیه باعث شده امروزه لباسهای مجلسی بلند و پوشیده که تلفیقی از طرح های اروپایی و ترکیه است را شاهد باشیم.
پارچه های مورد استفاده برای طراحی لباس در ترکیه
منطقه ترکیه و نیمه شمال و شمال غربی ایران بدلیل دارا بودن مراتع همیشه سرسبز از قرن ها پیش همه مکان مناسبی برای پرورش گوسفندو انواع دیگر چهارپایان بوده و به همین علت پشم گوسفند به وفور در دسترس مردم این منتطقه قرار داشته است. لذا پارچه های تولید شده از پشم که از لطافت و ماندگاری خوبی برخوردارند در تولید لباس در ترکیه حرف اول را می زند.

برای ما ایرانیان واردات لباس از ترکیه و خرید و مصرف آن بسیار با صرفه بوده و از لحاظ کیفیت نیز همپای نمونه های ایتالیایی و فرانسه می باشد. 
امروزه هنر طراحی لباس در ترکیه به عنوان یک رشته دانشگاهی در دانشکده های هنری تدریس میگردد و فارغ التحصیلان این رشته پس از پایان تحصیلات اغلب برای دوره های تکمیلی یا کسب تجربه به ایتالیا و فرانسه رفته و مدتی را در آنجا سپری می کنند.
 
از کشور ایران نیز سالانه تعداد بسیاری از دانشجویان رشته هنر برای تحصیل به ترکیه میروند که 90 درصد آنها دختر بوده و پسرها در ایران عموماً کمتر به شغل طراحی لباس روی می آورند. این درحالیست که اغلب بنیانگذاران لباس های عصر جدید غالباً مرد بوده اند. شاید دلیل آن را بتوان عدم حمایت دانشگاه های داخل از این رشته دانست لذا توجه کمتری از جانب دانشجویان به رشته طراحی لباس می گردد.

 منبع : tarahilebas.com 

خیاطی آسان با این ترفندها
همیشه در وسایل خیاطی خود یک آهن ربای کوچک داشته باشید تا هرموقع سوزن شماگم شد بتوانید بوسیله آهن ربا آن را پیدا کنید . با کشیدن آهسته آهن ربا بر روی زمین سوزن گم شده را می توانید پیدا کنید . در ضمن می توانید یک تکه آهن ربا را داخل جعبه ی سوزن ته گرد بیندازید . تمام سوزن ته گرد ها به آهن ربا می چسبد واز پخش شدن آن جلوگیری می کند . توجه داشته باشید هیچوقت بچه ها آهن ربا را جلوی تلویزیون رنگی نگیرید زیرا این کار باعث می شود رنگ تلویزیون از بین برود و به هیچ عنوان رنگ آن برنمی گردد. در اینجا می توانید ترفندهایی برای آسان کردن خیاطی را بخوانید.خیاطی آسان

ترفندهای خیاطی:
 

نخ کردن سوزن :

خیاطی آسان

ترفندهایی برای بهتر خیاطی کردن
 

1- می توانید در یک قوطی فیلم عکاسی محلول آب و نشاسته آماده کنید و همیشه آن را کنار چرخ نگه دارید و زمانی که خواستید سوزن را نخ کنید ، نخ را درون این محلول ببرید نخ سفت می شود و به راحتی وارد سوراخ سوزن می شود .

2- یک سیم بسیار نازک انتخاب کنید آن را دولا کرده ونخ را وسط آن قرار دهید این سیم باریک دولا شده را داخل سوراخ سوزن فرو ببرید و از آن طرف نخ را خارج کنید .

اگر چرخ شما کار نمی کند :

خیاطی آسان

ترفندهایی برای بهتر خیاطی کردن
 

اگر به سر چرخ رفتید و دیدید که چرخ شما کار نمی کند . قبل از اینکه آن را به تعمیرگاه ببرید ، یک بررسی کوتاه از آن انجام دهید . تسمه آن را نگاه کنید . ممکن است نخ به دور آن پیچیده شده باشد و مانع حرکت تسمه شود . در این صورت با قیچی نخ ها را از تسمه جدا کنید در این زمان چرخ مجدداٌ بکار می افتد .

قرار دادن دوک بر روی چرخ :

اگر می خواهید به جای قرقره از دوک استفاده کنید ، ابتدا یک لوله ی خودکار بر روی محل قرار گرفتن قرقره قرار دهید . سپس دوک را روی لوله خودکار بگذارید و حتی می توانید ابتدا یک قرقره را در جای خود قرار دهید . سپس دوک را روی قرقره بگذارید با اینکار به راحتی می توانید خیاطی کنید .

جا دکمه آسان :

خیاطی آسان

ترفندهایی برای بهتر خیاطی کردن
 

اگر می خواهید جا دکمه به راحتی شکافته شود ( منظور چاک زدن آن است ) دستتان را آغشته به محلول نشاسته و آب کنید و به همان قسمت جا دکمه بکشید ، به راحتی برش می خورد .

در ضمن می توانید دندانه های درشت شانه را زیر جا دکمه قرار داده و راحت روی آن را با یک تیغ برش دهید .

یک نکته در مورد زیپ هایی که سخت باز و بسته می شوند :

اگر زیپ لباس شما سخت باز و بسته می شود از یک صابون خشک استفاده کنید به این صورت که صابون را روی دنده های زیپ بکشید تا راحت باز و بسته شود .

استفاده از یک لاک ناخن برای در رفتگی جوراب :

اگر در جوراب شما بر اثر در رفتگی سوراخی ایجاد شده بود و خواستید که در رفتگی بیشتر نشود از لاک ناخن استفاده کنید . به این صورت که اطراف سوراخ را لاک بزنید و حتی برای زیبایی می توانید بصورت نقش های مختلف مانند ستاره در آورید و همین عمل را برای زیبایی در جوراب دوم هم انجام دهید تا یک جفت جوراب مانند هم شود .

دوختن لباسهای نازک : 

خیاطی آسان

ترفندهایی برای بهتر خیاطی کردن
 

برای اینکه وقتی لباس های نازکتان را دوختید چروک نشود از این روش استفاده کنید :یک تکه کاغذ در زیر پارچه قرار دهید و حالا درز لباس را چرخ کنید بعد از پایان کار کاغذ را از پشت لباس جدا کنید ، مشاهده خواهید کرد که درز لباس صاف شده و هیچ چروکی هم ندارد .

عیب چرخ خیاطی :

اگر خواستید عیب چرخ خیاطی را بر طرف کنید ، یک تکه پارچه را زیر چرخ قرار داده و چرخ کنید . حالا به پشت و روی پارچه نگاه کنید . اگر زیر پارچه خراب بود عیب از قسمت بالای چرخ یعنی مسیر رد شدن نخ از بالا تا سوزن است آن را بررسی کنید و اگر قسمت روی آن خراب باشد . عیب از قسمت زیر چرخ اقدامات لازم را انجام دهید .

آهار دادن رومیزیهای ابریشمی :

خیاطی آسان

ترفندهایی برای بهتر خیاطی کردن
 

اگر می خواهید رومیزیهای ابریشمی را آهار دهید و ژلاتین هم در دسترس ندارید ، می توانید از نشاسته استفاده کنید . به این روش که بعد از شستشوی کامل در یک ظرف آب سرد و 2 قاشق نشاسته بریزید آب و نشاسته را مخلوط کنید و رومیزی خود را چند دقیقه داخل مایع قرار دهید . بعد از چند دقیقه رومیزی را خارج کرده و بر روی سطح صاف قرار داده یک پارچه ی سفید روی آن پهن کرده و اتو کنید .

چند نکته در مورد دکمه :

دوختن دکمه به خصوص برای لباس بچه ها راه و روشی دارد زیرا در اثر عجله در بازو بسته کردن ، سریعتر دکمه ها پاره و کنده می شوند بهتر است دکمه ها را به یک نوار پارچه ای کوچک یا تکه پارچه نخی چهار گوش بدوزید و بعد از قسمت پشت پارچه دکمه را درون محلی که سوراخ شده است و دکمه کنده شده را، فرو ببرید . بعد نوار نخی را از پشت با دست نگه دارید و آن را به پیراهن بدوزید و اطراف سوراخ را رفو کنید . این کار در صورتی است که دکمه کنده شده ، پارچه را نیز کنده باشد . پس بهتر است از همان ابتدا دکمه را به این روش بدوزید تا استحکام بیشتری پیدا کند .

دوختن دکمه های صدفی :

برای دوختن این نوع دکمه ها بهتر این نوع دکمه ها بهتر است یک نوار چسب روی دکمه بچسبانید تا لیز نخورد و ثابت بماند . وقتی دکمه دوخته شد ، نوار چسب را به آرامی از روی دکمه جدا کنید .

دوختن درز لباس هایی که پارچه های آن ها ضخیم هستند : 

خیاطی آسان

ترفندهایی برای بهتر خیاطی کردن
 

اگر می خواهید لباسی را بدوزید که پارچه ی آن ضخیم است و سوزن به راحتی داخل پارچه نمی رود می توانید از یک روش ساده کمک بگیرید به این صورت که روی پارچه را صابون خشک بکشید با این کار سوزن به راحتی داخل پارچه شده و خارج می شود و لباس شما به راحتی دوخته می شود .

منبع : نمناک 

موشن گرافیک چیست ؟ 

نازک دوزی زنانه آ شنایی با اصول خیاطی 

نازک دوزی زنانه پایه و اساس بیشتر دوره های خیاطی می باشد و در واقع یک فرد مبتدی را با ابزار و وسائل خیاطی و نحوه بکار گیری آشنا کرده و آموزش می دهد.
همچنین در این دوره هنرجو روشهای دوخت انواع زیپ، کمر، جا دکمه، دکمه، قزن، انواع دوخت های دستی، انواع دوخت با چرخ، شناسایی چرخ خیاطی و رفع عیوب آن را آموزش می بیند.

آشنایی با دوره خیاطی نازک دوزی زنانه
در مهارت نازک دوز زنانه با هر متدی، طرز رسم الگو انواع دامن، پیراهن، بلوز، انواع برش در پیراهن ها، طرز رسم الگوی آستین اولیه و آستین ( تنگ، پفکی، چین دار، شیپوری، مچ دار و غیره…) همچنین یقه هایی مانند ایستاده، ب ب، شکاری، انگلیسی سرخود و جدا، آرشال آمریکائی و یقه های صاف مانند هفت ، خشتی، دلبری و … را آموزش داده می شود.
در پایان دوره نازک دوزی هنرجو میتواند برای خود و دیگران دامن، پیراهن، بلوز، کت و دامن، لباس های معمولی روزانه و مانتوهای ساده بدوزد و در اتمام این دوره هنر جو می تواند مهارت های دیگر خیاطی مانند ضخیم دوزی، الگو ساز و برشکار، لباس شب و عروس، مانتو دوز، کاپشن دوز، دوره های گره و پیچ، الگو های جادویی را فرا گیرد و به مراحل پیش رفته خیاطی را بیاموزد. دوره نازک دوزی زنانه 480 ساعت که تقریبا حدود 4 ماه و نیم می باشد.
دوره هایی مهارتی چادر، شلوار، لباس های کشی، لباس های بدون دوخت، ساخت پارچه، الگو سازی به روش حجمی، لباس کودک و نوجوان، راسته دوز، دوخت سرویس حمام نیازی به آموزش نازک دوزی نداشته و هر کدام می توانند مستقل از دیگری آموزش دیده شوند.
هنرجو پس از اتمام دوره از طرف آموزشگاه به سازمان فنی و حرفه ایی معرفی شده و می تواند گواهینامه درجه 2 با کد بین المللی از سازمان دریافت کنند.
این گواهی نامه در تمام کشورهای دنیا مورد تأیید بوده و می تواند یکی از امتیازات برای پذیرش فرد برای کار در کشورهای دیگر می باشد.

فهرست آموزش نازک دوزیمهارت نازک دوزی بخش 1
– شناخت وسایل دوخت
– شناخت انواع چرخ خیاطی و روش راه اندازی ، سرویس و نگهداری چرخ خیاطی
– شناخت انواع اتو و اصول اتو زدن درزها و اتوکاری نهایی لباس
– شناخت انواع پارچه

مهارت نازک دوزی بخش 2
– توانایی آماده کردن پارچه جهت برش و محاسبه مقدار پارچه و طرز قرار گرفتن الگو روی پارچه های مختلف
( از نظر طرح و نقوش)
– توانایی انتقال الگو روی پارچه توسط کوک شل، کاربن و چرت زدن پارچه

مهارت نازک دوزی بخش 3
– توانایی دوخت درزها، پنس ها، پاکدوزی، تودوزی و گوشه های سجاف
– توانایی دوخت زیپ

مهارت نازک دوزی بخش 4
– توانایی دوخت انواع دامن های پیلی دار و گوده دار
– دوخت آستری و وصل کردن آن به دامن
– توانایی دوخت انواع کمر لباس

مهارت نازک دوزی بخش 5
– توانایی دوخت انواع جیب

مهارت نازک دوزی بخش 6
– توانایی دوخت انواع مغزی و سجاف یقه
– توانایی دوخت انواع یقه

مهارت نازک دوزی بخش 7
– توانایی دوخت جادکمه
– توانایی دوخت انواع بندینک ها
– توانایی دوخت انواع دکمه

مهارت نازک دوزی بخش 8
– توانایی دوخت و انواع سجاف و مچ آستین
– توانایی دوخت و اتصال آستین به بالاتنه و اپل گذاری

مهارت نازک دوزی بخش 9
– توانایی دوخت چین ها، والان (یقه حلزونی) و کش دوزی
– توانایی دوخت اسموکی دوزی و لانه زنبوری

مهارت نازک دوزی بخش 10
– توانایی برش و دوخت پارچه های خاص
– توانایی دوخت و وصل فنر به لباس های دکلته ( لباس عروس و شب)

مهارت نازک دوزی بخش 11
– توانایی دوخت لباس های زیر، زیر پوش و روبدشامبر

نازک دوزی زنانه – الگو
 

– طریقه انتقال پنس های بالاتنه
– طریقه ی انتقال پنس ها
– انتقال پنس سینه جلو
– انتقال پنس سرشانه پشت
– پنس سینه
– انتقال پنس سینه به وسط سرشانه
– انتقال پنس سینه به حلقه جلوی گردن
– انتقال پنس سینه به پهلو
– انتقال پنس سینه به محل تلاقی خط کمر و پهلو
– انتقال پنس سینه به خط مرکزی جلو
– انتقال پنس سینه به حلقه آستین
– انتقال پنس سینه به محل تلاقی خط حلقه ی آستین و سرشانه
– انتقال پنس سرشانه ی پشت به حلقه ی آستین
– انتقال پنس سرشانه پشت به حلقه گردن
– انتقال پنس سرشانه در برش عمودی
– مدل های دیگر انتقال پنس سینه در برش های عمودی با کمر چسبان
– مدل دیگر انتقال پنس سینه در برش عمودی با کمر گشاد
– مدل دیگر انتقال پنس سینه و زیر سینه در برش عمودی با کمر چسبان
– مدل دیگر انتقال پنس سینه در برش عمودی
– انتقال پنس سینه به خط مرکزی جلو و رد کردن آن در برش
– انتقال پنس سینه به زیر سینه و رد کردن آن در برش گرد
– مدل دیگر انتقال پنس سینه به حلقه آستین و رد کردن آن در برش گرد
– روش دیگر انتقال پنس سینه در برش گرد با چین در زیر سینه
– مدل مدل دیگر انتقال پنس سینه و زیر سینه و تبدیل آن به برش و چین در زیر سینه
– انتقال پنس سینه در برش افقی سرشانه
– انتقال پنس سرشانه پشت در برش حلقه ی آستین
– مدل دیگری از انتقال پنس سرشانه پشت در برش با چین
– انتقال پنس سینه به زیر سینه و تبدیل آن به برش
– انتقال پنس سینه به صورت برش و چین در زیر سینه
– انتقال پنس سینه به صورت چین در زیر سینه
– انتقال پنس سینه و زیر سینه در برش اریب
– انتقال پنس سینه و وسط سرشانه پشت جهت مدل کلوش
– انتقال پنس سینه به زیر سینه جهت پنس کت

در الگوسازی چون سایر فنون و هنرها زمانی تخصص حاصل خواهد شد که شخص خود در پی فراگیری بوده، پدیده های نوین را دریافته و با نکته سنجی و دقت، تکنیک کار را دریابد.
قابل ذکر است که مدلسازی لباس یا ژورنال شناسی معمولا از الگو خاصی تبعیت نمی کند، بلکه با در نظر گرفتن نوع لباس و مدل انتخابی می توان الگوی مناسب را طراحی نمود.

منبع: www.mhoshyar.ir

طراحی خانه هوشمند بسیار آسان شده

متد ها و تاریخچه الگوسازی و دوخت
 
برای یک طراحی لباس موفق، الگوسازی گامی اساسی است.
الگوسازی شامل طراحی و ساخت قالب هایی است که لباس ها و انواع صنایع دستی توسط آنها دوخته و تهیه می شوند.
الگو ها تکه های کاغذ برش خورده ای هستند که با قرار دادن آنها بر روی پارچه و ترسیم خطوط دور آنها می توان پارچه را به شکل آنها برش زد.
الگوسازی می تواند در منزل و توسط خیاطان با تجربه انجام شود یا به صورت الگوهای از پیش ساخته از مزون های معتبر خریداری شود.
الگوسازی یک هنر است.  این هنر شامل شکل دادن به یک قطعه پارچه صاف برای مطابقت با منحنی های بدن انسان است. الگوسازی یک پل ارتباطی بین طراحی و تولید لباس است.
 
الگوسازی
 
 
یک طرح می تواند از طریق الگو (که تفسیری از طراحی در قالب لباس است) به لباس مبدل شود. یک الگو بر خلاف بدن ، طرحی مسطح است در حالی که بدن دارای طول ، عرض و عمق است.
در این چهارچوب تقریباً استوانه ای ، یک سری منحنی ها و برآمدگی های ثانویه وجود دارد که اغلب موجب نگرانی الگوساز است.
درز ها اساس تمام الگوسازی ها هستند. آنها موجب می شوند طرح مسطح پارچه به یک طرح سه بعدی متناسب با منحنی های بدن تبدیل گردد.
معمولاً طراح یا الگوساز، الگو را بر اساس طرح مسطح یا یک تصویر دو بعدی می سازد. الگوی اولیه اساس الگوسازی است که مطابق با طراحی و اندازه ساخته می شود.
الگوی اولیه نقطه شروع طراحی الگوی مسطح است. این یک الگوی ساده و متناسب با بدن است که برای شروع مورد استفاده قرار می گیرد.
الگوسازی شامل 3 متد است : 
• درافتینگ

• دراپینگ

• الگوسازی کاغذی

 
الگوسازی
 
 
1 – درافتینگ
این روش شامل روش اندازه گیری به دست آمده از طریق سایز استاندارد یا اندازه دقیق فرد یا یک لباس است.
اندازه دور سینه، دور کمر، دور باسن و... فرد بر روی کاغذ یادداشت شده و با رسم خطوط بر روی کاغذ الگو کشیده می شود. درافتینگ به عنوان ساخت الگوی اصلی و پایه ی لباس مورد استفاده قرار می گیرد.
اندازه گیری در الگوسازی
• دور کمر : با استفاده از متر و حلقه زدن آن دور باریک ترین قسمت کمر این اندازه به دست می آید.
• دور باسن : این اندازه با حلقه زدن متر در حدود 15.5 سانتیمتر زیر کمر یعنی روی برجسته ترین قسمت باسن به دست می آید.
• بالا تنه پشت : با اندازه گرفتن طول مهره برجسته گردن تا کمر این مقدار به دست می آید.
• بالا تنه جلو : با اندازه گرفتن طول سرشانه تا خط کمر (طوری که متر از برجسته ترین نقطه سینه عبور کند) این مقدار به دست می آید.
• دور سینه : با استفاده از متر و حلقه زدن آن دور برجسته ترین قسمت سینه اندازه دور سینه به دست می آید. 
• طول سرشانه : با اندازه گرفتن حد فاصل خط گردن تا استخوان سرشانه این مقدار به دست می آید.
• گودی حلقه آستین : با اندازه گرفتن طول پشت گردن تا زیر بازو این مقدار به دست می آید.
• کارور جلو : با اندازه گرفتن حد فاصل نقطه شروع زیر بغل یک دست تا زیر بغل دیگر از جلوی بدن این اندازه به دست می آید.
• کارور پشت : با اندازه گرفتن حد فاصل نقطه شروع زیر بغل یک دست تا زیر بغل دیگر از پشت بدن این اندازه به دست می آید.
• دور گردن : با استفاده از متر و حلقه زدن آن دور گردن فرد این مقدار به دست می آید.
 
 
الگوسازی
 
 
لوازم مورد استفاده برای درافتینگ و الگوسازی :
• سانتیمتر : این وسیله ای است که حتماً در حال حاضر خودتان آن را دارید، چرا که ساخت و تهیه لباس مستلزم اندازه گیری دقیق بدن است. اگر سانتیمتر ندارید همین امروز یک نوع با کیفیت آن را تهیه کرده تا بتوانید الگوسازی را به وسیله اندازه گیری دقیق بدن انجام دهید.
• بشکاف خیاطی : این وسیله نیز مانند سانتیمتر برای هر خیاط یا طراح لباسی الزامی است. می توانید با استفاده از بشکاف خیاطی برای شکافتن کوک های متصل کننده الگو به پارچه استفاده کنید.
• ماژیک خیاطی : می توانید از ماژیک خیاطی برای علامت گذاری پارچه و کاغذ الگو استفاده کنید.
• رولت خیاطی : با استفاده از رولت خیاطی می توانید طرح الگو را روی پارچه انتقال دهید، برای این کار کافی است ابتدا پارچه را روی سطح صافی پهن کرده و کاربن (رنگ زرد یا سفید توصیه می شود) را روی پارچه قرار داده، سپس الگو را روی کاربن گذاشته و با رولت مرزهای الگو را روی پارچه منتقل کنید.
 
• کاتر خیاطی : با استفاده از این وسیله می توانید انواع کاغد، مقوا و پارچه مورد نیاز در الگوسازی را برش بزنید.
• قیچی پارچه بری : برای الگوسازی یک قیچی تیز و با کیفیت که قادر به برش هر نوع پارچه ای باشد مورد نیاز است.
• کاغذ روغنی یا شیشه ای : این نوع کاغذ به دلیل شفافیت برای کپی الگو بسیار مورد استفاده قرار می گیرد
• چسب نواری : متصل نمودن الگو ها در الگوسازی اجتناب ناپذیر است، و بهترین راه برای اتصال چند الگو به یکدیگر استفاده از چسب نواری است.
• خط کش شفاف : داشتن انواع مختلف خط کش های شفاف در اشکال و سایز های مختلف در الگوسازی ضروری است. 
• گونیای خیاطی : برای به دست آوردن زاویه 90 درجه در الگوسازی، گونیای خیاطی کمک زیادی می کند. این گونیا در سایز های متفاوتی موجود است.
• پیستوله : براای طراحی الگوی قسمت های منحنی بدن مانند ران، بازو و... از این وسیله استفاده می شد.
 
 
الگوسازی
 
 
2 - دراپینگ
این نوع از الگوسازی شامل اتصال دو قطعه پارچه بر روی مانکن خیاطی است که طراح با استفاده از طرح کشیده شده دو بعدی یا ذهن خلاق خود پارچه را با استفاده از سنجاق فرم داده و الگوی سه بعدی طرح را آماده می کند.
چون در دراپینگ طرح با استفاده از قالب بدن مانکن الگوسازی می شود، مطابقت و تناسب بیشتری نسبت به لباس های آماده شده از طرق دیگر با بدن فرد داراست با این حال این نوع از الگوسازی مستلزم صرف زمان و هزینه بیشتری نسبت به الگوهای مسطح برای طراح است. دراپینگ می تواند بر روی بدن اشخاص یا مانکن خیاطی صورت گیرد.
 
3 – الگوسازی مسطح 
این مورد شامل توسعه و اصلاح الگوی اولیه است تا لباس تناسب بیشتری با بدن فرد داشته باشد. الگوسازی مسطح تهیه الگو به روش ساده ای است که متناسب با اندازه های گرفته شده از بدن فرد انجام می شود. 5 تکه الگوی اصلی برای تهیه لباس بانوان مورد استفاده قرار می گیرد که شامل الگوی جلو و پشت به همراه درزها، الگوی یقه، الگوی آستین و الگوی دامن پشت و جلوی لباس می شود.
البته با تغییر مد، الگو های رایج لباس نیز غالباً در نوسان هستند. این الگوی اصلی برای ساخت الگوی مد جدید لازم است. این روز ها دراپینگ و الگو سازی مسطح نیز توسط کامپیوتر مرسوم شده است. 
 
 
 
الگوسازی
 
 
 تاریخچه الگوسازی و دوخت
Demorest ها :
سال 1860 : "ویلیام جنگینگز دمورست" و "الن لوئیس دمورست" در سال 1860 صنعت الگوسازی و دوخت را با برگزاری شوی لباس در منزل خود و فروختن الگو های آنها بنا نهادند. این آغاز تهیه الگو های متفاوت بود. دمورست ها به نوعی هسته مرکزی و آغازین دنیای مد به شمار می آیند. آنها مجله ای بنام "آیینه ی مد" را منتشر کردند که لیستی از صدها الگوی متفاوت بود که بیشتر آنها تنها در یک سایز عرضه می شدند.  
Ebenezer Butterick : 
سال 1863 : "ابنزر باتریک" در این سال شرکت باتریک را راه اندازی کرد که قالب مقوای سنگین برای لباس کودکان تولید می کرد. نوآری باتریک موجب شد هر الگو در سایز های متفاوت و استانداردی ارائه شود. اعضای خانواده او اولین الگو ها را برش زده و تا می کردند و آنها را در منزلشان به فروش می رساندند. 
سال 1886 : باتریک شروع به تولید الگو برای لباس زنان کرد و سپس تعدادی مقاله درباره لباس مردان نیز به آن افزود..
سال 1873 : باتریک انتشار مجله مد The Delineator را در این سال آغاز کرد تا الگو هایش را عمومی کند. 
James McCall : 
سال 1870 : یک خیاط اسکاتلندی شرکت الگوی مک هال را در شهر نیویورک تاسیس کرد. تا سال 1919 الگو ها بصورت خام عرضه گردید، در این سال بود که آنها اطلاعات را مستقیماً بر روی قطعات الگوها چاپ نمودند. 
سال 1920 : الگو های چاپ شده در این سال تصویر تمام رنگی همراه خود داشتند.
شرکت Vogue :
سال 1899 : خدمات الگوی Vogue کار خود را در این سال آغاز کرد و مجله هفتگی Vogue را عرضه نمود.
سال 1909 : Condé Nast امتیاز Vogue را خرید. 
سال 1914 : شرکت الگوی Vogue تاسیس شد و الگو ها در سال 1916 در فروشگاه های شرکت به فروش رسیدند.
سال 1961 : Condé Nast قراردادی با شرکت باتریک امضا کرد.
شرکت الگوی Simplicity
سال 1927 : شرکت الگوی Simplicity شروع به تولید الگو نمود. هدف آنها تولید الگو های ارزان برای استفاده همگان بود. آنها یکی از شرکت های الگوسازی در آمریکا بودند که سریع ترین نسبت رشد را دارا بودند. این شرکت توانست به سرعت دفاتری در کانادا، لندن، استرالیا و چندین دفتر در ایالات متحده آمریکا افتتاح کند. الگو های آنان در بیش از 60 کشور فروخته شد. 
الگوی DuBarry :
سال 1931 : الگو های DuBarry  از سال 1931 تا سال 1949 توسط Simplicity به طور انحصاری برای شرکت F. W. Woolworth تولید شد.
شرکت الگوی Hollywood :
سال 1932 : شرکت الگوی هالیوود در این سال توسط Condé Nast احداث شد. آنها محبوبیتشان زود هنگامشان را مدیون عکس ستارگان هالیوودی روی الگو هایشان بودند. این شرکت تا پایان جنگ جهانی دوم یعنی سال 1946 به کار خود ادامه داد
شرکت الگوی New York :
سال 1932 : شرکت الگوی نیویورک در سال 1932 کار خود را آغاز نمود و تا اوایل دهه 1950 به فعالیت خود ادامه داد. آنها در الگوی آستین ها شهرت داشتند که درونشان تصاویر شخصیت های مختلف نقش بسته بود.

منبع:طراحی لباس

اموزش بالاتنه با متد ایتالیایی
متد ایتالیایی یکی از متد های معروف در خیاطی است آموزش خیاطی با متد سادریک 

کشیدن الگوی بالاتنه جلو
خطی به طول قد بالاتنه میکشیم(OA)سر خط کش را عمود روی نقطه A گذاشته و خطی افقی می کشیم(خط کمر).سر خط کش را روی نقطه O گذاشته و خطی افقی می کشیم.۶-۷ سانتی متر از نقطه O داخل شده(B) و ۷-۸ سانتی متر پایین امده© و یک مربع می کشیم.

اموزش بالاتنه با متد ایتالیایی
۶-۷ سانتی متر برای سایز ۳۶ تا ۵۰ است اگر سایز بیشتر بود به این اندازه ها ۱ سانتی متر اضافه می کنیم.نصف هر ضلع مربع را پیدا کرده و هلال گردن را طراحی می کنیم(هلال یقه)از خط افقی بالای کادر ۴ سانتی متر پایین امده و خطی موازی میکشیم و اندازه سرشانه را از گوشه گردن(B) روی این خط فرود می اییم.از گودی گردن ©تاخط کمر (A) را نصف کرده و خطی موازی با بالای کادر می کشیم.(D) (خط سینه).از گودی گردن © تا خط سینه (D) را نصف کرده و خطی موازی میکشیم.(خط کارور)(E)

اموزش بالاتنه با متد ایتالیایی

آموزش بالاتنه با متد ایتالیایی
    روی خط کارور ۱/۲ کارور جلو را اندازه میزنیم(EF)روی خط سینه ۱/۴ دور سینه+ ۲یا ۳ سانتی متر را اندازه میزنیم(DG)
۲ سانتی متر از نقطه G بالا رفته و هلال حلقه استین را طراحی میکنیم.روی خط کمر ۱/۴ دور کمر +۲یا ۳ سانتی متر + مقدار ساسون را علامت می زنیم.(AH)از خط کمر ۱۲ – ۱۴ سانتی متر پایین امده و خطی افقی میکشیم(K).روی این خط ۱/۴ دور باسن +۲ یا ۳ سانتی متر را علامت می زنیم و تمام نقاط پهلو را به هم وصل می کنیم.برای ساسون زیر سینه روی خط سینه از وسط جلو ۹ – ۱۰ سانتی متر داخل شده ، روی خط باسن هم ۹-۱۰ سانتی متر داخل شده و این نقاط را به هم وصل میکنیم(خط راهنمای ساسون)(۹ برای سایز های کوچک و ۱۰ برای سایهای بزرگ)این اعداد برای سایزهای ۳۶ تا ۵۰ است.اگر سایز بیشتر بود ۱ سانتی متر اضافه می کنیم.

بالاتنه با متد ایتالیایی
   مقدار ساسونی که روی خط کمر در نظر گرفته بودیم را روی این خط اندازه میزنیم(نصف به راست و نصف به چپ) و در پایین به خط باسن وصل میکنیم.در بالا هم به اندازه ۱۲ سانتی متر بالا رفته و دو سر ساسون را به آن وصل می کنیم یا اینکه بلندی سینه را از وسط شانه روی خط راهنما فرود می اییم.

اموزش بالاتنه با متد ایتالیایی

کشیدن الگوی بالاتنه پشت
خطی عمود به طول قد بالاتنه بکشید(OA)سر خط کش را عمود بر نقطه A گذاشته و خطی افقی بکشید.(خط کمر)سر خط کش را عمود بر نقطه O گذاشته و خطی افقی بکشید.(الگوی ایتالیایی)۲-۳CM از نقطه O پایین امده©.از نقطه O هر میزانی که برای گشادی یقه جلو داخل شده بودید را علامت بزنید.(CM6-7)(B) و هلال یقه پشت را طراحی کنید.از خط افقی بالای کادر ۴CM پایین امده و خطی افقی بکشید و اندازه سرشانه را از گوشه گردن(B ) روی این خط فرود بیایید.

بالاتنه به روش ایتالیایی
   از نقطه O میزانی را که برای گودی یقه جلو پایین امده بودید را علامت بزنید(‘C).سپس از ‘C تا خط کمر(A ) را نصف کرده و خطی موازی با بالای کادر بکشید(نقطه D خط سینه)از نقطه ‘C تا خط سینه را نصف کرده و خطی موازی با بالای کادر بکشید.(نقطه E خط کارور)روی خط کارور ۱/۲ کارور پشت را علامت بزنید(EF )حالا روی خط سینه ۱/۴ دور سینه – ۲یا ۳ سانتی متر را علامت بزنید(DG)به مقداری که به الگوی جلو اضافه کردید از الگوی پشت کم میکنید یعنی اگر به الگوی جلو ۲ سانت اضافه کردید از الگوی پشت ۲سانت کم می کنید.از نقطه G به اندازه ۲CM بالا رفته و هلال حلقه را طراحی کنید.روی خط کمر ۱/۴ دور کمر -۲یا۳+ میزان ساسون ها را علامت بزنید.(۱/۵ سانت برای ساسون وسط پشت و ۲ سانت هم برای ساسون)(AH)

آموزش خیاطی
    روی خط باسن ۱/۴ دور باسن-۲یا۳ سانت را علامت بزنید و تمام نقاط پهلو را به هم وصل کنید.برای ساسون وسط پشت از خط وسط پشت ۱/۵ سانت داخل شده و در بالا به گودی گردن و در پایین به خط باسن وصل کنید.(ساسون پشت لباس)از بعد از ۱/۵ سانت تا خط پهلو را اندازه زده ، ۱/۳ انرا پیدا کرده + ۲ سانت کرده و از بعد از ۱/۵ سانت داخل شده و خط راهنمای ساسون را بکشید.مقدار ساسونی که برای پشت در نظر گرفته بودید را نصف آن را به راست خط راهنما نصف آن را به سمت چپ علامت زده و در پایین به خط باسن وصل کنید.در بالا هم به ۱۲CM بالاتر از خط کمر وصل کنید.

منبع:honar-pars.com

خیاطی؛ یک زندگی جدید
هانیه محبوبی در سرسرای مهرخانه نوشت:

خیاطی را می توان مادر هنرها نامید! هنری که بیش از جنبه هنرمندانه اش به اقتصاد خانواده کمک می کند و یک فن و یا یک شغل تمام عیار محسوب می شود. برای همه آنها که در راه آموختن این حرفه تلاش کرده اند. خیاطی یک زندگی جدید است و خیاط ها با خلق لباس ها و طرح های جدید روحی تازه می گیرند. شاید به همین علت باشد که در میان این نوع هنرمندان کمتر کسی دیده می شود که افسرده باشد یا از انواع بیماری های روحی رنج ببرد.

جملات بالا را خانم باغستانی می گوید، مدرس خیاطی در هنرستان ها و آموزشگاه های خیاطی. در ادامه گفتگویی را با سرکار خانم باغستانی می خوانید.

خودتان را معرفی کنید و بفرمایید در حال حاضر مشغول به چه کاری هستید؟
مریم باغستانی هستم. متولد اردیبهشت ۱۳۴۰٫ مادر سه فرزند دختر هستم و در حال حاضر مدیریت یک مزون طراحی و دوخت لباس را به عهده دارم.

خیاطی را از کجا آموختید و آیا از اول به این هنر علاقه داشتید؟
قبل از ازدواج همیشه به این فکر می کردم که راهی برای گذران اوقات فراغتم داشته باشم. یک روز خیلی اتفاقی در مسجد محله مان متوجه برگزاری کلاس های خیاطی شدم. آن زمان آنقدر برگزاری این کلاس ها سخت بود که کمتر مردم استقبال می کردند. مثلا هر کسی که علاقه مند به ثبت نام در این کلاسها بود باید با خودش چرخ خیاطی اش را می بُرد و می آورد.

خلاصه هر طور بود در آن کلاس ثبت نام کردم و اصول اولیه خیاطی را یاد گرفتم. پس از اتمام کلاس، مرحله بعد کلاس به دلیل عدم استقبال شرکت کنندگان برگزار نشد و من برای اینکه علاقه شدیدی به این هنر پیدا کرده بودم خودم سعی کردم با استفاده از مجلات خیاطی که آن زمان منتشر می شد اطلاعاتم را در این زمینه ارتقا بهم. بعد از ازدواج و با تشویق های همسرم به یک آموزشگاه خیاطی رفتم و چون اصول خیاطی را بلد بودم پایه های مختلف را با سرعت طی کردم و موفق به اخذ گواهینامه فنی حرفه ای شدم. هم زمان مجلات و ژورنال های خارجی را می خریدم و سعی می کردم طرح های مختلف لباس ها را بدوزم. برای صرفه جویی در هزینه پارچه و سرعتِ دوخت لباس ها را در اندازه های بچه های ۳تا ۴سال می دوختم و هر روز کمد لباس منزل ما بیش از پیش پر از لباس های بچگانه می شد. تا اینکه دختر اولم به دنیا آمد و توانستم بسیاری از آن لباس ها را برای دخترم استفاده کنم. این ماجرا به من انگیزه مضاعفی داد تا کار خیاطی ام را گسترش دهم و به همین منظور با استفاده از چند وام بانکی توانستم یک واحد آپارتمان بخرم و آن را به یک آموزشگاه و مزون خیاطی تبدیل کنم.

هنر خیاطی چقدر باعث نشاط در زندگی شما شده؟
خیاطی جزیی از خانواده ماست! به هر حال در همه زندگی ها روزهای سخت هست و برای من هم همین طور بوده. من به کمک حرفه خیاطی توانستم روزهای سخت زندگی ام را مدیریت کنم و با این هنر کمک خوبی در جهت رشد اقتصادی خانواده ام بودم. خیاطی کردن برای من آنقدر نشاط بخش است که تمام خاطرات خوبم را هر شب در دفتری که در محل کارم دارم یادداشت می کنم.

بهترین خاطره شما از خیاطی چه بوده است؟
بهترین خاطره ام دوختن لباس عروسی دخترم بود! که بعد هم لباس عروسش را وقف ایتام و هر کسی که نیازمند بود کردیم.

برنامه کاری شما در کارگاه خیاطی تان چگونه است؟
چند دوره کلاس مختلف در کارگاه برگزار می شود و خدا را شکر هنرجویان زیادی از این کلاس ها استقبال می کنند. کلاس های مبتدی تا کلاس های پیشرفته ژورنال دوزی.

اگر کسی بخواهد این هنر و حرفه را از پایه شروع کند از چه روشی باید اقدام کند؟
بهترین روش برای کسانی که در سنین دبیرستان هستند انتخاب انواع رشته های تحصیلی طراحی دوخت و خیاطی است. در این رشته ها افراد بسیار علمی با این هنر و حرفه آشنا می شوند و بسیار بهتر از بقیه نتیجه می گیرند. اما برای کسانی که در سنین بعد از دبیرستان و تحصیل هستند توصیه می کنم که در آموزشگاه های آموزش خیاطی نزدیک به منزلشان ثبت نام کنند و از ابتدا که معمولا دوخت دامن هست شروع به یادگیری کنند.

به نظر شما آشنایی به هنر خیاطی تا چه میزان برای خانم های خانه مفید است؟
به همان اندازه که آشپزی برای یک خانم خانه دار یک ضرورت محسوب می شدود خیاطی هم یک ضرورت است، اما امروزه با توجه به اینکه لباس های بازاری دوز و مناسب با سایز همه افراد تولید می شود شاید بلد بودن خیاطی حرفه ای، برای یک خانم اولویت نباشد اما آشنایی با نیازهای اولیه خیاطی مثل درز دوختن و زیپ دوختن و کوتاه کردن پاچه شلوار و دوختن ملحفه و … لازم است.

هر چند که به اعتقاد من هر چقدر که یک خانم خیاطی بیشتری بلد باشد خانواده اش خوش لباس تر خواهند بود.

هنر و حرفه خیاطی تا چه حد می تواند برای پس انداز خانواده ها مفید باشد؟
از نظر من اگر در یک خانواده خیاط باشد (منظورم خیاطی هست که بدون گرفتن مزد، کارهای دوخت و دوز را انجام دهد) آن خانواده تا ۹۰ درصد می توانند پس انداز داشته باشند!

طبیعی است که همه مغازه های پارچه فروشی را دیده اند یا مثلا پارچه فروشی های حراجی و یا آن هایی که پارچه های تکه ای یا کیلویی می فروشند. اگر در یک خانواده به عنوان مثال مادر خانواده خیاطی بلد باشد می تواند با خرید از این پارچه فروشی ها هزینه های به مراتب پایین تری نسبت به خرید لباس های بازاری پرداخت کند.

چه پیشنهادهایی برای آن دسته از خانم هایی دارید که خیاط هستند و برای فرزندانشان لباس می دوزند؟
خانم های خیاط معمولا از کمترین و کوچکترین امکانات نیز استفاده می کنند. اما چند مورد از تجربیات خودم را بیان می کنم تا اگر عزیزان خیاطی بلد هستند با استفاده از این نکات بتوانند موفق تر از همیشه عمل کنند:

وقتی که سایز فرزندانشون را می گیرند تا برای آنها لباس بدوزند با توجه به میزان رشد و سن فرزندشان یک مقداری در درزها و پاچه شلوار و لب آستین ها پارچه اضافی در دوخت بگیرند که لباس برای و کودک کوچک نشود و راهی برای بزرگ کردن آن باشد.

اگر لباسی کهنه شد و دیگر قابل استفاده نیست، دکمه هارا جدا کنند و در یک قوطی نگهدارند تا شاید برای لباس های بعدی قابل استفاده باشد. اگر پارچه خود لباس هم قابل استفاده باشد می توانند با قرار دادن یک لایه ابر بین دو لایه پارچه و دوخت اطراف آن، دستگیره های قشنگی برای آشپزخانه بدوزند.

اگر بیش از یک فرزند دارند سعی کنند برای دوخت لباس پارچه های با دوام بگیرند که بعد از استفاده یکی از فرزندان برای فرزند بعدی هم قابل استفاده باشد و لباس با شست و شو از بین نرود.

برای زیباتر شدن لباس های ساده می توانند از انواع ملیله و پولک و یا سنگ های تزیینی استفاده کنند تا لباس از حالت معمولی خارج و جذاب شود.

منبع: مهر خانه

مدارک و مراحل ثبت علامت تجاری | مدارک لازم جهت ثبت برند

مرحله اول :

مرحله دوم :

مراحل ثبت علامت تجارتی

چندنکاتی در خصوص علامت تجارتی :

چگونه تبدیل به یک خیاط ماهر شویم؟

شاید مدل مانتو یا پیراهنی که در فروشگاه می‌بینید، با سلیقه شما جور باشد، اما شاید زیادی کوتاه یا بلند باشد، آستینش تنگ یا گشاد باشد، یا لازم باشد گودی کمرتان گرفته شود؛ بنابراین لباس‌های آماده، همیشه قالب بدن نیستند؛ درحالی که با هنر خیاطی می‌توانید لباس‌هایتان را درست مطابق اندازه‌هایتان بدوزید و با طراحی مورد علاقه‌تان، منحصربه‌فرد باشید.
خیاطی
یادگیری خیاطی، جدا از جنبه اقتصادی، از لحاظ بهداشتی نیز اهمیت دارد. زمانی که شما برای خود لباسی می‌دوزید، تنها کسی هستید که آن را پرو می‌کنید. اگر برای این هنر ارزشمند، وقت کافی دارید، هرگز آن را پشت گوش نیندازید و شروع به تحقیق راجع به آموزشگاه‌های محل خود کنید. در این مقاله، شما را با انواع روش‌های خیاطی، مراحل مختلف یادگیری و نکات مهم در انتخاب آموزشگاه آشنا می‌کنیم.

آسان‌ترین و دقیق‌ترین متدهای خیاطی کدامند؟

خیاطی، متدهای مختلفی دارد و هر متد، نقاط قوت و ضعف خود را دارد. «گرلاوین» یکی از قدیمی‌ترین متدهای خیاطی است که در حال حاضر، تقریبا حالت منسوخ پیدا کرده است. این روش کمی پیچیده است و ایرادهای زیادی دارد، اما با این حال باز هم از آن استفاده می‌شود. در میان انواع متدها برای هنرجویان مبتدی، متد مولر، متد ساده و متد سایزبندی ترجیح داده می‌شوند.

متد مولر، پیچیدگی کمتری دارد و در عین حال بسیار دقیق است. شاید در بسیاری از موارد، حتی نیاز به پرو لباس وجود نداشته باشد. متد ساده نیز روش خوبی محسوب می‌شود اما زیبایی متد مولر را ندارد و بسیاری از ریزه‌کاری‌ها در این روش حذف می‌شوند. روش سایزبندی، بر اساس الگوهای از قبل آماده است. برای مثال، شما می‌توانید با توجه به اندازه‌های خود، از الگوهایی با سایز 34، 36، 38، 40 و ... استفاده کنید. یکی از نقاط ضعف این متد، محدود بودن آن است، یعنی نسبت به متدهای دیگر، قدرت مانور کمتری دارد؛ اما با این حال، روش ساده و آسانی محسوب می‌شود و مناسب هنرجویان مبتدی است. بیشتر لباس‌های تجاری، با این متد دوخته می‌شوند. متد متریک نیز بسیار دقیق است اما از آنجایی که ریز محاسبات و دستورالعمل‌های زیادی دارد، کمی دشوار محسوب می‌شود. در میان تمامی روش‌ها، متد سایزبندی، آسان‌ترین و متد متریک، دقیق‌ترین محسوب می‌شود.

برای انتخاب کلاس خیاطی، اول از همه باید به امکانات آموزشگاه و اعتبار و سابقه کار آن توجه کرد.
خیاطی بدون الگو برای مبتدی‌ها توصیه نمی‌شود

آموزش خیاطی بدون الگو، برای افراد مبتدی توصیه نمی‌شود، زیرا در این روش، الگو به طور مستقیم روی پارچه پیاده می‌شود و نیاز به دقت فراوان وجود دارد. حتی برخی از ریزه‌کاری‌ها مانند پنس گرفتن در این روش به خوبی انجام نمی‌شود. اگر هنرجو یک الگو را خراب کند، فقط یک کاغذ را خراب کرده است، اما وقتی می‌خواهد الگو را روی پارچه پیاده کند، کوچک‌ترین اشتباهی می‌تواند لباس را خراب کند. حال اینکه برخی‌ها می‌گویند روش بدون الگو از این نظر آسان‌تر است که دیگر الگو روی کاغذ پیاده نمی‌شود، اما با این حال، الگو کشیدن روی کاغذ مطمئن‌ترین روش است. حداقل می‌توانید الگو را روی بدن خودتان امتحان کنید و بارها روی آن تغییر انجام بدهید. این کار خیلی بهتر از این است که پارچه را ببرید و بعد برای تغییر آن، دیگر راه چاره‌ای نداشته باشید.

چقدر طول می‌کشد تا تبدیل به یک خیاط ماهر شوید؟

برای انتخاب کلاس خیاطی، اول از همه باید به امکانات آموزشگاه و اعتبار و سابقه کار آن توجه کرد. البته در حال حاضر، شهریه آموزشگاه‌ها نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. در مورد مربی خیاطی نیز باید پرس‌وجو کنید تا از سوابق کاری و اعتبار مدرک مربیگری‌اش باخبر شوید. مدت زمان لازم برای یادگیری کامل خیاطی، بستگی به آموزشگاه، نوع آموزش و تلاش هنرجو دارد. برای یادگیری سریع‌تر می‌توانید از کلاس‌های فشرده یا خصوصی استفاده کنید، اما به طور کلی برای تبدیل شدن به یک خیاط حرفه‌ای، حداقل به 3 سال آموزش و 5 سال کار دوخت نیاز خواهید داشت. هر بار که لباس جدیدی می‌دوزید، همراه با آن نکته جدیدی یاد می‌گیرید. البته نباید همیشه فقط برای خودتان لباس بدوزید، بلکه باید با سایر اندام‌ها نیز آشنا شوید و نکات مربوط به هر ایراد اندامی را یاد بگیرید. هر چه تلاشتان بیشتر باشد، پیشرفتتان نیز سریع‌تر خواهد بود. برای یادگیری خیاطی می‌توانید از سی‌دی‌های آموزشی نیز استفاده کنید، اما این نکته را در نظر داشته باشید که سی‌دی، جای آموزش حضوری را نمی‌گیرد و بیشتر برای کسانی مناسب است که دوره خیاطی را گذرانده‌اند و می‌خواهند ریزه‌کاری‌ها را بیشتر بیاموزند.

خیاطی
روزهای اول از پارچه‌ی ‌کشی استفاده نکنید!

آموزشگاه‌ها هنگام ثبت‌نام، لیستی از وسایل مورد نیاز برای شروع خیاطی را در اختیار هنرجویان قرار می‌دهند. این لیست معمولاً شامل کاغذ الگو، قیچی کاغذ، قیچی پارچه، سوزن، سوزن ته گرد، نخ، نخ کوک، رولت، کاربن خیاطی، گچ، صابون، خط کش بلند، خط‌کش منحنی، لوازم‌التحریر، مداد رنگی، بالشتک بیضی، لایی چسب، پارچه و... است. بهتر است برای روزهای اول، از پارچه‌های ساده استفاده کنید، زیرا دوخت پارچه‌های کشی، کمی دشوار است.

در انتخاب چرخ خیاطی به این نکات توجه کنید

برای خیاط شدن، به یک چرخ خیاطی خانگی نیز نیاز دارید. چرخ‌ها انواع و اقسام مختلفی دارند، از جمله چرخ‌های خانگی، صنعتی، مسافرتی، میان دوز و سردوز. چرخ‌های مسافرتی، بسیار کوچک هستند و معمولاً فقط یک ردیف دوخت می‌زنند. این چرخ برای دوخت درزهای پاره شده کفایت می‌کند. شما می‌توانید آن را همراه با 2 یا 3 رنگ نخ به مسافرت یا قرارهای مهم ببرید.

چرخ‌های صنعتی، معمولاً قیمت بالاتری از چرخ‌های خانگی دارند و در تولیدی‌ها و مکان‌های صنعتی به کار می‌روند. این چرخ‌ها از لحاظ دوخت، امکانات بسیار زیادی دارند. بنابراین اگر می‌خواهید مزون بزنید یا خیاطی را به عنوان حرفه خود انتخاب کنید، بهتر است چرخ صنعتی داشته باشید.

چرخ‌های خانگی نیز با مارک‌های مختلف در بازار موجود هستند. توصیه می‌شود چرخی را انتخاب کنید که حداقل قطعات داخلی‌اش فلزی باشد، زیرا این چرخ‌ها خیلی بیشتر عمر می‌کند و کارکرد بهتری دارند.

چرخ‌های سر دوز نیز برای پاک‌دوزی و جلوگیری از ریش شدن لبه‌های پارچه کاربرد دارد. البته برخی از چرخ‌های سردوز، امکانات دیگر هم دارند. برای مثال، پولک‌دوزی، مهره دوزی، نواردوزی، قیطان‌دوزی، مروارید دوزی و... نیز انجام می‌دهند. چرخ میان دوز نیز وسط پارچه و نه لبه پارچه را دوخت می‌زند و پاک دوزی می‌کند. دوخت آن بسیار تمیز است و بیشتر برای تی‌شرت‌ها و لباس‌هایی کاربرد دارد که می‌خواهیم همزمان روی پارچه آن‌ها هم پاک دوزی و هم دوخت انجام شود.

آموزش خیاطی بدون الگو، برای افراد مبتدی توصیه نمی‌شود، زیرا در این روش، الگو به طور مستقیم روی پارچه پیاده می‌شود و نیاز به دقت فراوان وجود دارد.
اگر می‌خواهید مزون بزنید …

مانکن‌ها، بیشتر نشان‌دهنده لباس هستند. اگر می‌خواهید فقط برای خودتان خیاطی کنید، نیازی به تهیه مانکن وجود ندارد، زیرا لباس را روی خودتان پرو می‌کنید؛ اما اگر می‌خواهید مزون بزنید یا به طور حرفه‌ای خیاطی کنید، باید حتماً لباس را روی مانکن بگذارید و تغییرات لازم را روی آن اعمال کنید. برای مثال، دوخت لباس عروس، نیاز به مانکن دارد. مانکن‌ها را می‌توانید در اندازه‌های مختلف برای خانم‌ها یا آقایان تهیه کنید.

اول از همه باید دوره نازک دوزی را یاد بگیرید

مدارک خیاطی، مختلف است. فردی که مبتدی است باید ابتدا در یک آموزشگاه ثبت‌نام کند و دوره نازک دوزی را ببیند. این دوره چیزی حدود 6 تا 9 ماه به طول می‌انجامد. بعد از آن، مدیر آموزشگاه هنرجویان را به سازمان فنی و حرفه‌ای معرفی می‌کند. سپس هنرجویان باید 2 مرحله آزمون را پشت سر بگذارند. در مرحله اول، امتحان کتبی سراسری بر اساس کتاب‌های سازمان فنی و حرفه‌ای برگزار می‌شود و هنرجویان از تمام آموزشگاه‌ها در آن شرکت می‌کنند. پس از آن نیز در خود آموزشگاه یا مکانی دیگر، امتحان عملی گرفته می‌شود. برای امتحان عملی، هنرجو باید چرخ خیاطی و سایر لوازم مورد نیاز را با خود به محل ببرد و طبق درخواست آزمون گیرنده، یک مانتو یا لباسی دیگر بدوزد.

خیاطی
می‌خواهید کت، کاپشن و پالتو بدوزید؟

پس از اتمام دوره نازک دوزی، هنرجو می‌تواند دوره ضخیم‌دوزی را بگذراند. در واقع، نازک دوزی درجه دوم خیاطی و ضخیم‌دوزی درجه اول خیاطی به حساب می‌آید. این دوره نیز چیزی حدود 3 ماه زمان می‌برد. البته این دوره‌ها با توجه به تلاش هنرجو و آموزشگاه مورد نظر می‌توانند کمتر یا بیشتر طول بکشند. در ضخیم‌دوزی، دوخت انواع پالتو، کت، کاپشن، پانچو، جلیقه، آسترکشی و ... آموزش داده می‌شود.

این دوره نیز شامل آزمون کتبی و عملی است و در صورت قبولی، به هنرجو مدرک فنی و حرفه‌ای اعطا خواهد شد. لازم به ذکر است که در هر دو دوره، هم بالاتنه و هم پایین‌تنه کار خواهد شد. از دیگر دوره‌های خیاطی می‌توان به دوره لباس شب، لباس زیر، لباس کشی، دوره چروک پارچه، خیاطی با چهل تیکه، دوره سنگ دوزی، روبان دوزی، دوخت‌های سنتی و ... اشاره کرد.

حتماً لازم نیست تبدیل به یک خیاط حرفه‌ای شوید!

شاید شما بخواهید فقط برای خودتان از روی مجلات خیاطی با الگوی آماده، لباس بدوزید؛ بنابراین اگر نمی‌خواهید دوره خیاطی را کامل بگذرانید و تبدیل به یک خیاط ماهر شوید، می‌توانید فقط یک دوره سایزبندی آموزش ببینید، زیرا در این روش نیز از الگوهای آماده استفاده می‌شود. دوختن لباس از روی ژورنال‌های خیاطی و الگوی آماده، بیشتر به کسانی توصیه می‌شود که جثه مناسبی داشته باشند، زیرا الگوهای آماده بر اساس جثه مانکن درست شده‌اند و تغییرات لازم مانند چین و برش و... در آن اعمال شده است و نیازی نیست کار اضافه انجام دهید. فقط الگو را می‌گذارید روی پارچه و می‌برید. اما تا اینجا، جنبه خوب قضیه است، افرادی که ایراد اندامی دارند یا بیش از حد چاق یا لاغر هستند، معمولاً از این الگوهای آماده، نتیجه دلخواهشان را نمی‌گیرند. بنابراین لازم است یک دوره سایزبندی آموزش ببینید تا بتوانید در صورت لزوم، این الگوها را طبق میلتان تغییر دهید. برای مثال، ممکن است سایز شما 5/38 باشد و سایز الگو 38 یا 40 باشد بنابراین یا باید سایز 38 را بزرگ‌تر کنید یا سایز 40 را کوچک‌تر کنید تا به نتیجه دلخواهتان برسید.

منبع: مجله زندگی ایده‌آل

اولین چرخ خیاطی چه زمانی به ایران آورده شد؟
 

 چرخ خیاطی, اولین چرخ خیاطی در ایران, تاریخچه ورود چرخ خیاطی به ایران

اولین چرخ خیاطی در ایران توسط مظفرالدین شاه از سفر فرنگ آورده شد

شغل خیاطی از پیشه های قدیمی در تهران و روزگار قاجار بود که تعداد بسیاری از افراد به این پیشه روی آورده بودند. خیاط به کسانی گفته می شد که در کار دوخت و دوز البسه از زنانه و مردانه دست داشتند و در دارالخلافه به سه صورت انجام می شد:
۱- دوزندگان رسمی که دکان و تشکیلاتی داشتند و لباس ها را طبق الگو می دوختند و مشتریان آن اعیان، اشراف، رجال، پسر حاجی ها و فکلی نماها بودند.

۲- خیاطان بازاری که محل شان در بازار دوخته فروشی ها (سرای امیر) بود که البسه بازاری تهیه می کردند و در اختیار مردم می گذاشتند. این لباس ها به نسبت ارزان تر بود و هر کسی به بازار می رفت، هر لباسی را که اندازه اش بود با قیمت ناچیزی می خرید.

۳- زن های خانه دار که خیاطی بلد بودند و برای اهل خانه خود لباس می دوختند ، اضافه وقت شان را به دوختن لباس های اشخاص غریبه اختصاص می دادند. در هر صورت خیاطی، کاری سخت به شمار می آمد که در قبال کار زیاد، دستمزد اندکی دریافت می شد و در آن ایام کمتر خیاطی را می شد پیدا کرد که دارای قیافه ای بشاش باشد چه کسی که با چرخ کار می کرد و چه آنکه چرخی نداشت.

خیاطان به تلافی اجرت کم شان، حیله های مختلفی را به کار می بردند از آن جمله که عده ای از آنها ابتدا پارچه مشتری را قیچی می زدند و آن هنگام هرچقدر که زورشان می رسید اجرتش را دریافت می کردند و مشتری را گیر می انداختند و یکی دیگر آنکه از مشتری پارچه زیادی مانند یک توپ پارچه می خواستند که با این کار از پارچه های مردم سرقت می کردند.
گرچه اولین چرخ خیاطی در ایران توسط مظفرالدین شاه از سفر فرنگ آورده شد اما سال‌ها طول کشید تا این اختراع جدید جای دوخت و دوز به روش سنتی را گرفت و فراگیر شد.

"بارتلمی تیمونیه" فرانسوی را اولین کسی می دانند که در سال 1830 چرخ خیاطی را اختراع کرد. در آن زمان دوزندگان هموطن او که خیال می کردند با این اختراع جدید کار و کاسبی آنها کساد خواهد شد شبانه به خانه او ریخته و اختراع او را آتش زدند اما ایده ساخت ماشین دوزندگی چیزی نبود که از ذهن ها برود.

سال‌ها بعد در 1845 میلادی اما بار دیگر ماشین‌های دوخت و دوز اینبار در امریکا توسط دو مخترع با نام "آیزاک سینگر" و "الیاس هاو"که هر یک مدعی بود زودتر به این اختراع رسیده است به ثبت رسید؛ این بار چرخ خیاطی که شبیه مدل های امروزی بود به سرعت همه گیر و در همه جای جهان به کار گرفته شد.

 اولین چرخ خیاطی در ایران,چرخ خیاطی,تاریخچه ورود چرخ خیاطی به ایران

"بارتلمی تیمونیه" فرانسوی را اولین کسی می دانند که در سال 1830 چرخ خیاطی را اختراع کرد

با این حال ورود چرخ خیاطی به ایران که سرعت و کیفیت کار خیاطی را چندبرابر می‌کرد تا زمان مظفرالدین شاه و سفر او به فرنگ صورت نگرفت؛ حتی پس از آنکه شاه این اختراع فرنگی را به همراه یک خیاط قفقازی به تهران آورد تا لباس درباریان توسط آن دوخته شود هم مردم با این باور که پارچه با چرخ خیاطی جویده می شود و دوام آن کم می‌شود، چندان اقبالی به آن نشان نمی دادند اما سهولت و سرعت باعث شد چرخ خیاطی جای خود را در زندگی ایرانی باز کند تا آنجا که به یکی از وسایل منزل و اقلام جهیزیه دختران دم بخت تبدیل شد.

تهرانی ها در ابتدا نسبت به این ابزار فرنگی روی خوش نشان ندادند چرا که بر این باور بودند این وسیله ساخت فرنگستان است و دوختن لباس با آن جایز نیست و پارچه نجس می شود و اینکه دندانه های چرخ خیاطی باعث جویده و بی دوام شدن پارچه می شود.

با همه این تفاصیل چرخ خیاطی های گلدفینگر که عوام به آن گل فینگل می گفتند در یک مغازه عتیقه فروشی شخصی ارمنی تبار در انتهای خیابان لاله زار به معرض فروش گذاشته شد که در کمتر از شش ماه، توسط خیاطان خریداری شد. گلدفینگر برای جلب مشتری، نیز فروشگاهی در بازارمرغی و بخشی از بازار بزازها با معلمانی که به تدریس خیاطی با چرخ می پرداختند دایر کرد. مشتریان این فروشگاه که در ابتدا باید آموزش می دیدند شامل دو دسته بودند.

نخست مشتریانی که باهوش بوده و به راحتی کار با چرخ را یاد می گرفتند و مشتاقانه چرخ خیاطی را می خریدند و عده ای نیز افراد بی استعداد و بی حوصله ای بودند که نیمه کاره آموزش را رها می کردند و سراغ همان نخ و سوزن می رفتند. بعد از گذشت چند سال، به تدریج چرخ خیاطی توانست در میان وسایل منزل جای خود را پیدا کند و زن ها به دلیل خودنمایی و چشم و هم چشمی از عمده ترین خریداران این وسیله بودند که کنار اتاق مهمانخانه چرخ را روی میزی قرار می دادند و رویش را با روچرخی می پوشاندند و به دیگران فخر می فروختند.

بعد از مدتی نیز از وسایل پر اسم و آوازه جهاز دختران شد تا آنجا که برای فرستادن جهیزیه به خانه شوهر، چرخ خیاطی در طبقه دوم و پشت سر آینه و چراغ قرار می گرفت. دسته دوم خریداران این ابزار فرنگی، مردان خیاط بودند. اما در اوایل کارشان مشتریان برای لباس های دوخته شده با چرخ، نسبت به لباس هایی که با نخ و سوزن دوخته می شد مزد کمتری می پرداختند چرا که اعتقادشان بر این بود که دوختن لباس با چرخ نصف روز تمام می شود و در نتیجه خیاط باید پول کمتری دریافت کند.
منبع : tebyan.net

13 اشتباه رایج در خیاطی 
آیا شما یادگیری خیاطی را شروع کرده اید؟
آیا شما تصمیم به خیاطی گرفته اید و به دنبال چندین نکته برای شروع هستید، و از همه مهمتر، می خواهید بدانید که چطور از اشتباهات رایج در خیاطی جلوگیری کنید؟
چگونه خیاطی کنیم و از اشتباهات رایج جلوگیری کنیم؟
وقتی وارد دنیای خیاطی می شوید و سفر خود را آغاز می کنید و می فهمید که چگونه خیاطی کنید، به راحتی امکان دارد که دچار اشتباه شوید.بعضی وقت ها، اشتباه بهترین روش یادگیری است.اما، ما می خواهیم به شما کمک کنیم که این اشتباهات را از بین ببرید، یا حداقل، اگر دچار اشتباه شدید، آن ها را اصلاح کنید.
فراموش نکنید که فقط باید تمرین و تمرین و تمرین کنید و حتی اگر خطا کردید تسلیم نشوید.
تمرین شما را در هر کاری ماهر می کند.
 

1) دو مرتبه اندازه بگیرید، یک بار برش دهید.
اشتباه چیست؟برش نادرست و غلط الگوی شما
لباس خود را روی سطح صافی مانند یک سطح تمییز قرار دهید.اگر پارچه خود را روی میز قرار می دهید، مطمئن شوید که پارچه از لبه های میز آویزان نباشد، زیرا آویزان بودن پارچه باعث بهم خوردن شکل پارچه می شود.اگر لازم می دانید که از روی تای پارچه برش خود را انجام دهید، مطمئن شوید که تای پارچه روی خطوط راه پارچه قرار داشته باشد.همیشه اطمینان حاصل کنید که الگوها با خطوط راه پارچه هم راستا هستند و قبل از برش آن ها را با سنجاق به هم محکم کنید. برش نادرست یکی از اشتباهات مبتدی ها در خیاطی است.با دنبال کردن این مراحل، به راحتی از این اشتباه جلوگیری کنید.
 

2) از پایه دوخت استفاده کنید.
اشتباه چیست؟استفاده نادرست از پایه دوخت
پایه دوخت، پارچه را در محل مورد نظر ثابت نگه می دارد، بنابراین شما می توانید تمییز کوک بزنید، پس مطمئن شوید که از پایه دوخت استفاده می کنید.اگر فراموش کنید که پایه دوخت را در حالت رو به پایین نگه دارید، جزئی از پایه دوخت از جای خود درمی آید و گذاشتن آن در جای اولیه خود آسان نیست، و شما با یک عالم نخ گرفتار خواهید شد.
 

3) کشش را درست تنظیم کنید.
اشتباه چیست؟چک نکردن صفحه مدرج کشش و یا ماسوره/قرقره
تنظیم کشش همیشه یکی از مشکلاتی است که خیاطان از آن شکایت دارند، و ماهر شدن در این کار، سخت است، کاری که حتی خیاط های ماهر هم با آن دست و پنجه نرم می کنند.صفحه مدرج کشش، فشار وارده بر روی قرقره را تنظیم می کند.گاهی اوقات، ناصاف و نامنظم و یا سفت بودن کوک ها نتیجه فشار وارده بر روی نخ است.قبل از اینکه با تنظیمات فشار ور بروید، چک کنید که نخ به خوبی در ماسوره قرار گرفته باشد.نخ باید به خوبی در ماسوره و ماسوره هم به درستی در جا ماسوره قرار گرفته باشد، نخ باید در جهت درستی قرار گرفته باشد (معمولا خلاف جهت عقربه های ساعت).شما می توانید ابتدا، برای چک کردن میزان فشار روی پارچه های کوچکی آزمایش کنید.ما به شما پیشنهاد می کنیم که قبل از تنظیم کردن فشار، جزئیات صفحه مدرج کشش را یادداشت کنید.
 

4) درزها را فراموش نکنید.
اشتباه چیست؟دوختن نادرست درزها و اتو نکردن آن ها
اگر شما در حال دوختن لباس هستید، دانستن راجع به درزها بسیار ضروری است.وقتی درحال دوختن درزها هستید، مدام درحال دوختن داخل لباس و پشت و رو کردن آن هستید.انجام این حرکت، ماهرانه نیست، اما این خیلی مهم است که درزها را از طرف درست بدوزید.
وقتی از الگوها استفاده می کنید، فراموش نکنید که الگو ها را رو به روی یکدیگر قرار دهید، زیرا زمانی که آن ها برمی گردانید، در پایان کار، سطح بیرونی الگوها نمایان خواهد شد.
همچنین عادت کنید که درزها را قبل از شروع و متصل کردن آن ها به هم اتو کنید و پارچه را هم قبل از شروع اتو کنید.این کار باعث می شود که کار نهایی شما حرفه ای تر به نظر برسد و از چروک شدن پارچه جلوگیری شود.پارچه ناهموار و پر از برآمدگی نتیجه برش و دوخت نامناسب است که همه این ها باعث ایجاد فاجعه در خیاطی می شود.
 

5) ایجاد جای دکمه ها
اشتباه چیست؟ اندازه نگرفتن خود برای ایجاد سوراخ دکمه ها در جای مناسب
دکمه ها وایجاد سوراخ دکمه ها مهارتی سخت است و ماهر شدن در آن آسان نیست.
جین چندین نکته به ما گفته است: " زمانی که سوراخ دکمه ها را بر روی پیراهن یا بلوز ایجاد می کنید، به محل دکمه ها در راهنمای الگوها اعتماد نکنید.من از این راهنماها با دقت زیاد استفاده می کردم و بعدا متوجه شدم که چرا همیشه دکمه های پیراهن هایم در حال ترکیدن بودند.راهنمای ایجاد سوراخ دکمه ها بسیار عمومی است و شما همیشه با اندازه گیری دقیق خودتان نتیجه بهتری خواهید گرفت و متوجه می شوید که سوراخ دکمه ها را در کجا ایجاد کنید.راحت ترین روش برای انجام این کار این است که پیراهن را بپوشید و سنجاقی را در کاملترین قسمت سینه قرار دهید و علامت بزنید.این سوراخ اصلی شما است و اگر این کار به درستی انجام شود، فاصله خیلی زیادی بین دکمه ها نخواهد بود.برای مشخص کردن جای دیگر دکمه ها، طول قسمتی از لباس را که می خواهید دکمه ها روی آن  قرار داشته باشند به طور مساوی به تعداد دکمه ها مورد نظر تقسیم کنید.
 

6) از پارچه مناسب برای کار خود استفاده کنید.
اشتباه چیست؟انتخاب پارچه نامناسب برای کار
فقط به زیبایی و رنگ پارچه ها توجه نکنید، زیرا این ها، تنها ویژگی های یک پارچه مناسب نیستند.خیلی راحت است که پارچه مورد نظر خود را از روی رنگ و طرح انتخاب کنید، اما، بیشتر الگوها به پارچه ای نیاز دارند که مناسب دوخت لباس مورد نظر باشند.با انتخاب پارچه فقط از روی زیبایی، ممکن است نتوانید کار دوخت خود را به طور کامل به پایان برسانید.
 

7) سوزن و نخ خود را چک کنید.
اشتباه چیست؟انتخاب سوزن و نخ نامناسب
برای دوخت اکثر لباس ها، باید از الیاف 100 درصد پلی استر و نخ همه منظوره استفاده کنید.برچسب روی نخ ها را چک کنید تا نخ مشخص خود را انتخاب کنید. نخ ابریشم مصنوعی (ریون)، نخ ابریشمی و نخ لحاف دوزی برای دوخت لباس مناسب نیستند.سوزن های عمومی اغب برای دوختن فیبرهای طبیعی استفاده می شوند، و سوزن های سر گرد و کشتباف مناسب برای دوخت با کاموا هستند.
سوزن هایی وجود دارند که برای پارچه های کشی و استرج طراحی شده اند، ازجمه سوزن کشی، همانطور که سوزن های دیگری مخصوص کار با مواد فلزی و چرمی وجود دارند.اطمینان حاصل کنید که سوزن شما با وزن پارچه کار مورد نظر مطابقت داشته باشد.حالا که داریم راجع به سوزن ها صحبت می کنیم، لازم به ذکر است که باید سوزن چرخ خیاطی خود را به طور معمول تعویض کنید.توصیه می شود که سوزن چرخ خیاطی برای 6 الی 8 ساعت دوخت مورد استفاده قرار بگیرد، و بعد از این مدت زمان باید تعویض گردد.این باعث می شود که کار شما در پایان مرتب و صاف باشد.
 

8) یاد بگیرید که یک الگوی دوخت را چگونه بخوانید.
اشتباه چیست؟متوجه نشدن الگوی دوخت و اصطلاحات خیاطی
هنگامی که شما به دنبال یک الگو هستید، باید توجه داشته باشید که وجود هر علامت، نماد و برچسب بر روی الگو دلیلی دارد و همه آن ها داری معانی خاصی هستند.عباراتی مانند خطوط راه پارچه، خطوط تا، اندازه گیری های پایانی و غیره همه دارای معانی خاصی هستند، و ما به شما پیشنهاد می کنیم که قبل از شروع کار شرایط خیاطی را بخوانید.آموزش امری کلیدی است، پس اگر چیزی وجود دارد که متوجه نمی شوید، آن را نگاه کنید و یا از فردی که تخصص بیشتری در خیاطی دارد بپرسید.
 

9) پارچه های زیادی در دسترس داشته باشید.
اشتباه چیست؟نداشتن پارچه های کافی در صورت بروز خطا
هنگامی که شروع به کار می کنید، امکان دارد که در برش الگوی خود دچار خطا یا اشتباه شوید، که باعث خراب شدن پارچه می شود.هنگامی که مواد را برای پروژه دوخت خود می خرید، کمی بیشتر بخرید، تا خطاهای خود را پوشش دهید.بعضی از پارچه ها هنگام شستشن آب می روند، بنابراین با خرید مواد بیشتر و اضافی می توانید خطاهای خود را اصلاح کنید.
 

10) آماده سازی پارچه کلیدی است.
اشتباه چیست؟آماده نکردن پارچه به خوبی
آماده ساختن پارچه خود، قبل از انجام پروژه ضروری است.بعضی از پارچه ها قبل از اینکه بتوانید از آن ها استفاده کنید باید به طور کامل خشک و تمییز شوند.برای مثال، پارچه جین باید با ماشین لباس شویی شسته شود و پارچه پشمی باید کاملا خشک و تمییز شود.بعضی دیگر از پارچه ها پس از شسته شدن، آب می روند و کوچک می شوند و اگر شما این موضوع را پیش بینی نکنید وبرای این موضوع آماده نباشید، لباس شما پس از دوخته شدن کاملا اندازه شما نمی شود.فاجعه خیاطی
امی توماس،سر دبیر مجله، این توصیه را می کند: "ممکن است به راحتی موضوع آب رفتن پارچه را فراموش کنید و بعد از اولین شستشوی لباس و کوچک شدن آن ناراحت شوید.من پیشنهاد می کنم به محض اینکه پارچه را به خانه آوردید آن را بشویید.در این حالت پارچه برای دوخت مناسب خواهد بود.
 

11) از الگویی ساده برای شروع استفاده کنید.
اشتباه چیست؟انتخاب یک الگوی پیچیده زمانی که هنوز یک مبتدی هستید.
قبل از انتخاب یک الگوی پیچیده، بسیار مهم است که بتوانید به درستی و منظم کوک بزنید.لباس های بدون آستین و دامن های بلند، طرح های بسیار زیبایی برای شروع هستند.چون ما خود در این کارهستیم، پیشنهاد می کنیم که در یک زمان مشخص بر روی یک پروژه کار کنید.یک پروژه را تمام کنید و بعد به سراغ کار دیگر بروید.در طول انجام هر کار، شما چیزهای زیادی می آموزید، اشتباهاتی می کنید و یاد می گیرید که در پروژه بعدی اشتباهات قبلی خود را تکرار نکنید.
 

12) از ابزارهای مناسب استفاده کنید.
اشتباه چیست؟استفاده از ابزارهای غلط برای پروژه دوخت
با استفاده از ابزارهای صحیح، می توان از اشتباهات ساده در هنگام دوخت جلوگیری کرد.ما اهمیت سوزن ونخ مناسب را بررسی کردیم، اما این موضوع فقط به این ابزارها محدود نمی شود.
قیچی ها.بین قیچی آشپزخانه و قیچی مناسب خیاطی 180 درجه تفاوت وجود دارد.همه قیچی ها یکسان ساخته نشده اند.شما به قیچی تیز با کیفیت بالا برای بریدن پارچه نیاز دارید.هیچوقت از قیچی معمولی خانگی خود که برای بریدن کاغذ و غیره از آن استفاده می کنید، برای برش در خیاطی استفاده نکنید.این کار به طور قابل توجهی تیغه قیچی شما را کند می کند.قیچی خیاطی را تیز نگه دارید و به خوبی از آن محافظت کنید.با این کار می توانید پارچه را به آسانی ببرید.از قیچی برای شکافندن درزها استفاده نکنید.به جای قیچی، از شکافنده و چاک دهنده درز استفاده کنید.شکافنده و چاک دهنده درز مشخصا برای این منظور ساخته شده است.آن ها سریع تر و بهتر از قیچی ها هستند و از پاره شدن کامل پارچه جلوگیری می کنند.
همچنین ارین استفاده از تکنیک ها وابزارهای سنتی را توصیه می کند: "یکی از اشتباهات رایج، نادیده گرفتن روش ها و تکنیک های قدیمی است.من اغلب کار خیاطی خود را، صرف استفاده از هر تکنیک می کردم و از رویه و روش دیگر خیاطان استفاده نمی کردم، زیرا فکر می کردم که رویه و روش خیاطان، سخت، قدیمی و سنتی است.بالاخره آن روش ها را به کار گرفتم و متوجه شدم که چقدر ساده، مناسب ومفید هستند.الان نمی توانم خیاطی را بدون به کار گرفتن تکنیک های قدیمی حتی تصور کنم و ای کاش از آن ها در طی سال های گذشته استفاده می کردم.
 

13) اندازه های خود را بدانید.
اشتباه چیست؟ندانستن اندازه ها هنگام دوختن لباس برای خود
نه، ما راجع به سایزهای استاندارد فروشگاه ها صحبت نمی کنیم، منظور ما اندازه واقعی بدن شما است.ما در وبلاگ خود راجع به چگونگی اندازه گیری بدن پستی گذاشته ایم، که به شما در این کار کمک می کند.با دانستن اندازه های دقیق کسی که برای او لباس می دوزید، می توانید بدون دغدغه پروژه دوخت خود را کامل کنید.
 

حالا که در مورد خیاطی ایده گرفته اید، چرا یک پارچه برای انجام پروژه خود تهییه نمی کنید؟پارچه های سفارشی ما را با تنوع های زیاد چک کنید، قبل از اینکه شروع به دوختن کنید.

منبع: طراحی لباس